wypełnia ścianę nieustannym strumieniem intymnych, mówiących portretów artystów, którzy próbują definiować czym jest w ich pojęciu sztuka. Każdy z portretów, przedstawiony w dużym zbliżeniu ("kadr", ograniczony zarysem brody i czoła zawiera się w obrębie twarzy) trwa około dwóch minut. Jedna po drugiej – bez nakładania się na siebie, czy innych efektów specjalnych – mówiące, ożywione twarze wysycają całą powierzchnię obrazu-ściany. Pozbawiony poczucia ciągłości, postępu, lub kulminacji oglądanego procesu, widz musi nieustannie powracać do "punktu zero" definicji, jako że każda indywidualna wypowiedź rzuca nowe spojrzenie na naturę sztuki. Praca prezentuje portrety blisko 80 artystów różnych dyscyplin (m.in. Dennis Oppenheim, Marina Abramovic, Alex Katz, Gary Hill, Arman, Ann Hamilton, Meredith Monk, etc.) w formie dwugodzinnej, ciągłej video instalacji.
Czym jest sztuka, jeśli jej jednoznaczna definicja jest zarazem niemożliwa i w jakiś sposób niezbędna? (art is ukazuje pierwszy z elementów serii prac video, której ostateczną formą będzie trzykanałowa symultaniczna projekcja w osobnych pomieszczeniach, zatytułowanych kolejno: art is, poetry is, music is.)
wielojęzykowa, międzynarodowa, site-specific wersja art is (art is/WRO), rejestrowana w oddzielnym pomieszczeniu z udziałem uczestników Biennale i lokalnych artystów. Wydarzenie wyświetlane "na żywo" na monitorze podłączonym do kamery.
jednokanałowa projekcja video: "abstrakcyjna konkretyzacja", będąca przedmiotem ostrej i przenikliwie głośnej performance, opartej na manualnym pocieraniu chropawych powierzchni "dźwięcznego papieru" ("sounding paper") – materiały stworzone przez artystkę grupy Fluxus, Alison Knowles, "grane" i sfilmowane przez G. Quasha. Bogata gama efektów dźwiękowo-wizualnych ukazuje między innymi tajemniczą i intensywnie erotyczną grę form biomorficznych.
Poeta, artysta i wydawca. Jest autorem wielu opublikowanych tomów wierszy i wydawcą kilku antologii poezji, współpracuje z wydawnictwem Station Hill Press and Barrytown, Ltd w Barrytown w stanie Nowy Jork, gdzie również mieszka. Jego prace wizualne obejmują performance oparty na elementach dźwięku i tekstu, instalację i wideo. Od lat siedemdziesiątych stale współpracuje z Charlesem Steinem i Gary Hillem, efektem tego dialogu są liczne wspólne realizacje wystawiane w wielu światowych muzeach.