kuratorzy: Maija Martin and Winston Xin
Stealing to Subvert to przegląd różnych dróg, jakimi podążają artyści medialni podkradając, zniekształcając i przetwarzając obrazy wyjęte z naszej zaśmieconej, wszechobecnej przestrzeni medialnej. Fragmenty obrazów kina francuskiego, klipy z filmów edukacyjnych czy festiwali muzyki pop użyte w pracach powodują, że ich twórcy jawią się jako nieślubne dzieci przekazu telewizyjnego, utylizujące obrazy i idee wyrwane z oryginalnego kontekstu. Kwestie jakie podnosi dyskusja dotyczą nienaruszalności prawa autorskiego, kulturowego przywłaszczenia oraz wartości jaką ma oryginalność: Jak bardzo trzeba zmienić obraz, by stworzyć nowe dzieło? Jak dużo można ukraść zanim cię napiętnują?
Do programu włączona została grupa projektów sieciowych pod nazwą Pixel Plunder©, w skład której wchodzą prace siedmiu artystów używających internetu jako swojego medium. Medium, gdzie własność pomysłu jest w najlepszym wypadku tolerowana.
Maija Martin jest niezależnym kuratorem i artystką sztuki mediów mieszkająca w Vancouver, w Kanadzie. Obecnie współpracuje z RIXC, łotewskim Centrum Kultury Nowych Mediów, nad ponad-atlantyckim muzycznym projektem elektronicznym.
Winston Xin to chińsko-kanadyjski artysta medialny, kurator i pisarz urodzony w Malezji. Jego praktyka kuratorsko-artystyczna skupia się na miejscach styku, konfliktu, translacji i dialogu sztuki mediów i różnych kultur.
Na motywach 10 Little Indians Agathy Christie.
Zapożyczając swoją nazwę z pracy video autorstwa Vito Acconciego, Theme Song II przetwarza samooszukujący styl pracy Acconciego, stając się jej sformalizowaną i okrojoną versją. Obraz i słowa współdziałają wyrażając rozdęty wizualny narcyzm przenikający społeczeństwo uzależnione od mirażu sławy.
Techno-mieszanka edukacyjnych filmów naukowych, kosmosu i Lou Reeda.
Widz staje się pasażerem z filmu Tirez sur le Pianiste, podążającym nieprzerwanie ku słońcu wśród dziwnej poświaty.
'Slow-mo' Britney bombardowana własnym spamem.
Anty-reklama wyprodukowana przez Adbusters. – multimedialną organizację z Vancouver.
Szereg martwych partnerów i para zakrwawionych chińskich pałeczek. Czyżby nasz neurotyczny narrator stał się ofiarą tajemniczego Azjaty – swojego nowego chłopaka?
Blichtr i kicz składają się na klimat Konkursu Eurowizji. Zarejestrowane obrazy konkursu, przetworzone i zmontowane przez Lindę Wallace ujawniają swoje drugie, ukryte znaczenie.
kuratorzy: Michael Alstad i Michelle Kasprzak
reclaiming + inverting + revealing + suggesting + proprietary parody + satire + "aesthetic hacktivism" + re-organise + de-navigate + borrow + "erase contextual line" + sharing + re-creating + "trade mark" + jesus + mimic + challenge + copyright + suicide + love + "intellectual property" + "cultural cosmetics" + obsession + slavery
Lista rezultatów: 1 – 10 z około 320. Wyszukiwanie trwało 0.86 sekundy.
Pixel Plunder© to siedem projektów stricte sieciowych od 'usankcjonowanego' przywłaszczenia wizerunku strony internetowej galerii Tate Modern autorstwa Harwooda z Mongrel Collective; poprzez 0100101110101101.ORG – Life Sharing, pozwalający na pełny dostęp do komputera artysty i jego drzewa katalogów; Duchampowskie Digital Readymadesautorstwa MTAA Collective, zebrane przez wyszukiwarki sieciowe; Haikoo autorstwa Joanny Briggs, próbującej zgłębić strukturę informacji sieciowej poprzez zapożyczenia z popularnego serwisu wyszukiwawczego Yahoo; Negativland: Pastor Dick's Mailbox przedstawiający dokonania długoletniego współpracownika, który od 1981 roku szerzy Ewangelię Jezusa Chrystusa; Trip Dixon: Cling Wrap & Gag – próbę przekształcenia interfejsu w urządzenie służące rozrywce; aż po I Love Mouchette – znalezioną w sieci stronę traktującą o obsesyjnej miłości, gdzie znaleźć można 'pożyczone' pliki z mouchette.org, wymieszane fotografiami sławnej trzynastoletniej gwiazdy net artu – samotniczki Mouchette, odkrytej na ulicach Toronto.
Dostęp do Pixel Plunder© powinien być całkowity i nieograniczony. Cały net art powinien być wolny. Nie dowierzaj strukturom – wesprzyj decentralizację. Pixel Plunder© powinien być oceniany w kategoriach net artu, a nie bzdur w rodzaju stopień naukowy, wiek, rasa czy pozycja społeczna. Tworzysz sztukę i piękno przy pomocy komputera. One mogą zmienić twoje życie na lepsze lub gorsze. To co najlepsze w Pixel Plunder©, to jego powszechna dostępność. Jeśli jesteś on-line – idź tam i jeśli Ci się spodoba... bierz.
Jeśli jesteś częścią tej kultury, współtworzysz ją i ludzie, którzy również są jej częścią wiedzą kim jesteś i nazywają cię artystą sieciowym, jesteś nim.